Kwetsbaarheid

Het is vrijdagochtend, en de tijd voelt nu om even stil te staan bij al de bewegingen die er in mijn leven zijn en deze met jullie te delen.
Het eerste woord wat er bij mij naar boven komt is kwetsbaarheid. De hele zomerperiode is zo anders gelopen dan ik mij ooit had kunnen voorstellen. Het hele Hartenveld heb ik mogen ontvangen in mijn eigen huiskamer. Steeds was ik de laatste periode op andere plekken. Bij Finca Vrij heb ik prachtige weekends mogen geven. Het hele idee dat ik daar dit najaar en ook volgend jaar retreats zou mogen gaan geven, mocht ik laten gaan. Ik heb deze zomer zo mogen ontspannen en uitrusten dat ik nog dieper heb mogen ontvangen.
Alles is hier in mijn eigen huis. Geen weekends voor nu op andere plekken.
En zo mocht ik ook mijn praktijkruimte in mijn huis offeren. Deze ruimte werd voor Isa. Geen idee wat dan wel, maar ik mocht het hele idee van een praktijkruimte laten gaan. Wat er over blijft is mijn eigen huiskamer. Vanuit deze plek mag ik delen. Al mijn teksten en al mijn inspiratie. Al mijn kwetsbaarheid. En sinds kort ook in de onlinegroep ‘samen in het Hartenveld’
Vanuit deze plek kan ik nog zoveel dieper delen. Het is vanuit deze bedding dat ik ook live ben gaan delen. Zo fijn om te verbinden.
En verder voel ik dat ik ook heel graag mensen wil uitnodigen in mijn huis. Om samen te komen en werkelijk te verbinden. Samen zijn in waarheid. Ik kan mij nergens meer achter verschuilen. Iedere ontmoeting is nieuw. Zo levensecht. Zo spannend om samen dieper te zakken. Om mij te tonen. Om jou te tonen.
Samen in kwetsbaarheid.kind was ik vol levensenergie en vreugde, maar dat werd van buiten al snel afgeremd. Regels over wat wel mag en niet mag. Regels over hoe iets hoort te zijn. Wat is gepast en wat niet. Je zou kunnen zeggen dat ik al vrij snel teruggefloten werd omdat ik schijnbaar buiten de lijntjes aan het spelen was.
In mijn pubertijd kwam ik in aanraking met grensoverschrijdend gedrag van buiten en vanaf dat moment trok ik mij als vanzelf terug. De levensvreugde sloeg om in angst, controle en voorzichtigheid. Ik verdween uit mijn buik en kwam terecht in mijn hoofd. Van leven naar overleven.
En nu kan ik aan alles voelen dat ik weer leef. Dat al mijn levensvreugde weer door mij heen stroomt. Dat niets in mij zich nog terughoud vanuit angst om nog ooit teveel te zijn.
Mijn reis om mijn hart weer te openen. Om mijzelf uit te spreken. Om terug te geven wat nooit geklopt heeft. Mijn hart waar al mijn gezichten in mogen vallen. Mijn hart die alles in mij welkom heet.De ontdekking dat liefde niets te maken heeft met alleen maar lief en aardig zijn. Maar alles in mij liefhebben.
Mijn reis vanuit mijn hart om verbinding te maken met mijn bekken. De donkere kamers te bezoeken waar schaamte en schuld verborgen ligt. Mijn angst om volledig vrouw te mogen zijn. Zichtbaar te mogen zijn in mijn sensualiteit en seksualiteit, gedragen en verbonden met mijn hart.
Tantra gaat voor mij over aanwezigheid en energie doorstromen. Energie stromen in mij. Hoe levensenergie samen danst met de liefdesenergie en daar dan bij te blijven. Om niet te vertrekken of te verdwijnen, hoe verleidelijk het ook kan zijn van buiten. Maar om hier en nu te blijven.