Poppenkast. . .
Als ik iets niet kan dan is het wel mooi weer spelen. Doen alsof en daarmee het spel van de ander en de groep meespelen. De druk en de verwachting die de buitenwereld ons oplegt is enorm. Alleen al als je kijkt in familiepatronen en hoe iets hoort te zijn. Het leven is vol met ongeschreven wetten.
Er heerst nog steeds zoveel angst om uit deze verstrengelingen te stappen. Het wordt vaak nog gezien als a-sociaal en dat je alleen maar aan jezelf denkt. De angst om nee te zeggen en daarmee veroordeelt te worden, of nog erger om ergens uit gezet te worden en er dus niet meer bij te horen. Het systeem heeft er alles aan gedaan om er bij te willen horen.
Als ik terug zoom op mijn verleden dan ken ik deze plek natuurlijk ook. Alleen al als ik kijk naar het schoolsysteem en hoe ik mijn best gedaan heb om er bij te horen. Maar ook als ik kijk naar familiebanden. Op het moment dat ik ging staan en mijn waarheid uitsprak werd ik gezien als gekke gerritje. En zo kan ik ook oneindig voorbeelden noemen van werksituaties, vriendschappen en relaties
Het doorbreken van patronen en verstrengelingen is een spannende reis. Je herkent het vast wel dat het knaagt van binnen als je niet trouw bent aan jou. Je energie lekt dan van alle kanten. Je voelt dat het niet klopt en toch ga je nog steeds naar die ene verjaardag. Je voelt dat het niet klopt en toch ben je nog steeds bij je partner. Je voelt dat het niet klopt maar je werkt nog steeds bij dat ene bedrijf.
Al deze verstrengelingen zijn gebaseerd op angst. Angst voor tekort, eenzaamheid en leegte, angst voor de macht van buiten. Angst dat je het alleen niet gaat redden.
Pas kreeg ik nog een aanvraag of ik een leuk tantrisch ritueel kon geven aan een koppel. Maar helaas die verkoop ik al een hele tijd niet meer. Hoe kan ik op voorhand verkopen dat iets leuk is?
En ja ik heb gemerkt dat de spoeling dan dun wordt. Vele mensen willen wel een leuke tantra sessie, maar zoeken het daarmee nog steeds buiten zichzelf. Het hele avontuur van het leven wordt gezocht in de buitenwereld, in de prikkels en in de ander.
Deze tijd vraagt om jezelf niet langer voor de gek te houden. Om de ‘stoute schoenen’ aan te trekken en te stoppen met mooi weer spelen. Om te stoppen met de hele poppenkast. Je kunt erover blijven praten en klagen, maar je kunt er ook zelf een draai aangeven. Durven staan en jouw stem te laten horen ongeacht…
De nieuwe aarde gaat voor mij over authenticiteit en innerlijk leiderschap. En dan niet ergens in de toekomst maar in ieder nu moment.
Vrijheid van binnen naar buiten.
Inya
