Tantric living
Ik ben hier niet op Ibiza om vakantie te vieren. Het hele idee van vakantie vieren klopt voor mij niet. We zijn zo gebrainwashed in dat wat werken is en dat wat vakantie is. Of we onszelf aan en uit moeten zetten. Hard werken en als we dan vakantie hebben dan moeten we bijkomen van de stress. En de hele mindfuck is dan ook nog dat we onszelf zo onder druk zetten dat het gezellig moet zijn, terwijl alles in ons dan op adem mag komen.
Al op jonge leeftijd moeten we een richting kiezen wat betreft school. De meeste jongeren hebben op die leeftijd nog geen enkel idee. We doen vaak maar wat. En voor we het weten zitten we in een baan die eigenlijk helemaal niet past. Maar ja we hebben net dat huis gekocht en de hypotheek moet toch echt betaald worden.
We hebben onszelf volledig laten inwikkelen in het systeem. Het systeem wat zegt hoeveel dagen vakantie we krijgen. Zit je eenmaal in het systeem dan vind je het ook nog normaal hoe de regels zijn. Maar wat vaak krijgen mensen te horen dat ze blij moeten zijn met hun baan enz…
Waar gaan de bellen rinkelen? Hoeveel burnouts moeten er nog komen? Ik zie zoveel jongeren die het op dit moment niet trekken.
We zijn zo ver weggedreven van de essentie zelf, dat we blijven zoeken naar een oplossing van buiten. Maar van buiten zal er nooit een oplossing komen, omdat het precies dat pad is wat ons gevangen heeft gezet.
Alles zoeken we buiten onszelf. Liefde, aandacht, opvulling, vermaak enz..
Het grootste kado wat we onszelf en de ander kunnen schenken met de kerstdagen is de rust. De rust dat er niets moet. De rust dat je kunt zijn in dat wat is. De enige plek om werkelijk verbinding met elkaar te maken.
Inya
